παρα-κείμενα

Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006

14 ~ οι λέξεις, i

Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us

Στο αδύνατο των λέξεων
στην ανείπωτη λέξη που ασφυκτιά,
βρίσκω τον εαυτό μου.


Paul Auster
μτφ: Βικτωρία Καπλάνη


Image Hosted by ImageShack.us
ΑΝΑΒΛΥΣΜΑ

Κολλημένες με πάθος στις παρειές της ηδονής
οι λέξεις δεν ξεχνούν να λησμονήσουν
πως πέρα από το χώρο και το χρόνο
αντηχεί ένα όνειρο τόσο μακρινό
και τόσο ανάλαφρο που σβήνει
όταν θαρρείς πως το κρατάς.

Michel Duprez
μτφ: Σωτήρης Τσαμπηράς


Image Hosted by ImageShack.us
ΤΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Οι λέξεις εξιστορούν τη μοίρα μας
αναιρούν τα είδωλα και τα ξόανα
που μας τρέφουν με ψευδαισθήσεις.

Οι λέξεις καταγράφουν
το παρήγορο «Χαίρε»
στη διακριτική έλευση της Σιωπής,
πούρχεται με μια βαρειά αρμαθιά
λέξεις-αντικλείδια
κι αγωνίζεται να ξεκλειδώσει
τις σκουριασμένες καστρόπορτες του Χρόνου…

Γιάννης Ανδρικόπουλος

Image Hosted by ImageShack.us
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Η λέξη ως ερωτικό σήμα

Οι λέξεις κατακλύζουν τον άνθρωπο απ’ όλες τις πλευρές, αρχίζοντας από την πρώτη εμφάνισή του στη ζωή, τότε που είναι ολότελα εκτεθειμένος και εντελώς ανυπεράσπιστος απέναντι στην εισβολή τους και τη διφορούμενη κυριαρχία τους. Διαμέσου αυτών των λέξεων μαθαίνει τι είναι ο έρωτας, πώς αποκαλύπτεται, πότε και πώς γίνεται, ποια είναι τα συναισθήματα που προκαλεί. … Τις μαθαίνει και κάποτε τις χρησιμοποιεί, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι λειτουργούν σαν φακοί μέσα από τους οποίους κοιτάζει και γνωρίζει τον κόσμο. Τις χρησιμοποιεί και χρησιμοποιείται από εκείνες. Τις ονειρεύεται ή τις σκέπτεται πριν τις προφέρει και τις θυμάται αφού τις πει. … Εν συντομία, η τάση του εκπολιτισμένου όντος είναι να κάνει έρωτα με τον τρόπο που έμαθε να μιλάει γι αυτόν.

(θα υπήρχαν εκείνη η σαγήνη, το πάθος, η γοητεία, η έλξη, η μέθη, ο πόθος, αν δεν είχαν υπάρξει λέξεις για να χαράξουν μέσα μας τις εικόνες τους και τους τρόπους για να τα ζήσουμε; Ως ποιο βαθμό είναι τα συναισθήματα αυτά που υποβάλλουν τις λέξεις, και σε ποιο βαθμό είναι οι λέξεις που προσδίδουν μια διάσταση στα συναισθήματα;)

Lido Valdré
μτφ: Γρ. Κ. Μαλλιαρίδης


Image Hosted by ImageShack.us
ΠΕΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΛΕΞΗ

Πες μου μια λέξη,
αυτή τη μόνη λέξη
σε λίγο πια θα φέξει
θα 'ρθει χλωμή αυγή.

Κοντεύει έξι,
ας πούμε αυτή τη λέξη
που 'χει στα χείλη μπλέξει
και δεν τολμάει να βγει.

Ο ουρανός, ο μεγάλος ουρανός
είν' ακόμα σκοτεινός και η νύχτα κυλά…


Μάνος Χατζιδάκις / Αλέκος Σακελλάριος

Ετικέτες

permalink

6 Comments:

Θυμάσαι ποιο ποιήμα της Δημουλά λέει κάτι σαν:
οι λέξεις φταίνε/είναι οι αυτουργοί όλων;
Eσύ μπορεί/πρέπει να το ξέρεις

Τρίτη, Φεβρουαρίου 20, 2007 2:53:00 π.μ.  

Είναι τόσο παραγωγική η Δημουλά! πού να θυμάμαι; Ύστερα (και ντρέπομαι που το ομολογώ) με την ποίηση της δεν επικοινωνώ διόλου.

Ωστόσο, όταν ποστάριζα αυτό το θέμα είχα σημειώσει κάποιους στίχους της από την "Περιφραστική πέτρα":
...
Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται
μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου.
...
Μίλα.
Οι λέξεις έχουν έχθρες μεταξύ τους,
έχουν τους ανταγωνισμούς:
αν κάποια απ' αυτές σ' αιχμαλωτίσει,
σ' ελευθερώνει άλλη.


(ζητώ συγγνώμην για to word verification, αλλά το καλοκαίρι αναγκάστηκα να διαγράψω 114 σχόλια εν μία νυκτί)

Τρίτη, Φεβρουαρίου 20, 2007 3:41:00 π.μ.  

Το θυμήθηκα:

Οι λέξεις φταίνε. Αυτές
ενθάρρυναν τα πράγματα σιγά
σιγά ν' αρχίσουν να συμβαίνουν.


από το "Επεισόδιο".

Έξυπνο (και) αυτό με τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις λέξεις. Θα ανατρέξω στο "Επεισόδιο" και ίσως σου παραθέσω και άλλους στίχους. Όχι όλο, θυμάμαι ότι είναι τεράστιο για comment. 'Ισως επικοινωνήσεις με κάποιους από αυτούς.

Μην δικαιολογείσαι για το word verification. Άσε που τελικά δεν κάνει καλή δουλειά. Εγώ καταφέρνω να αφήνω σχόλια από εδώ και από εκεί :)

ΥΓ. Γιατί έβγαλες τα τραγούδια του Νίκου; Το "οι αγριόκυκνοι" το έχεις;

Τρίτη, Φεβρουαρίου 20, 2007 3:01:00 μ.μ.  

"Επεισόδιο"

Οι λέξεις φταίνει. Αυτές
ενθάρρυναν τα πράγματα σιγά
σιγά ν' αρχίσουν να συμβαίνουν.

Πρωτύτερα ο θάνατος τι ήταν;
Μια στάθμευση πολύωρης μαυρίλας
πάνω στις ράγες του φωτός.

Μαλάκιο αηδές η ματαιότης.
Μιλώντας μεγαλοπιάστηκε
κι έλαβε σάρκα και οστά που
τα αφαιρεί βεβαίως από μας
κάθε φορά για να ορθοποδήσει.

..

Σ' εκείνες πούλησε ο έρως το σεισμό του
κι ήρθε στην επιφάνεια

ότι δεν μ' αγαπούσες.

..

Δεν είναι λέξη ο καιρός. Είναι
κακοήθης όγκος της στιγμής.



ΥΓ. Σε βρίσκω εξαιρετικά ενημερωμένο/η και καταδεχτικό/ή στις παρεγγελιές. Με προκαλείς να ζητήσω κι άλλα τραγούδια και να αποκωδικοποιήσω τα αρχικά σου Κ.σ-Μ.
Σ' ευχαριστώ για το τραγούδι.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 21, 2007 4:24:00 π.μ.  

Το παράξενο είναι πως μου αρέσουν άπειροι στίχοι της Δημουλά, ενώ δεν μου αρέσει η ποίησή της στο σύνολό της. Ξεκομμένοι στίχοι, είναι πολλοί που με εκφράζουν.

Όσο για το Κ.σ-Μ., μην ιντριγκάρεσαι. Τα αρχικά μου είναι - όνομα και επώνυμα.

Και το τραγούδι, έτυχε και πέτυχε. "Καταδεκτική" όμως στις παραγγελιές είμαι. Αναμένω νεότερες.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 22, 2007 5:33:00 μ.μ.  

Έσκισες το γράμμα μου
σε μικρά κομμάτια
που έτρεχαν πίσω σου
πεινασμένα σκυλιά
όπως τις φύσαγε ο αέρας
οι λέξεις.

Γ.Τ.

Δευτέρα, Αυγούστου 10, 2009 3:08:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα