παρα-κείμενα
Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006
40 ~ γυναίκα, i
ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΣΤΑΣΗ ΦΑΥΛΗΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ
από την έξω τη μεριά γυναίκα σε στάση φαύλης αναμονής
άκρατη ποζάρει στη δίνη της παρομοίωσής της
καθώς από το διερχόμενο ανοιχτό παράθυρο
ξεπροβάλλει προσεχώς σαν το κυρίως θέμα
ειδυλλιακό τοπίο νεκρής φύσης,
που με τους σταλακτίτες επικεφαλής
σεληνιάζεται ανερμάτιστα
στου ποταμού- ποιήματος τον ολοκάθαρο καθρέπτη,
καθώς δύο σύννεφα με κιβωτό χρωμάτων
λικνίζονται στο παραθύρι το χθεσινού λυγμού
δρομολόγια επιθυμιών αεί και νυν μ’ επιστροφή
από το ζουμ όπου δαγκώνει τα όνειρα στις ρώγες:
ναύλος για τη λινή κοιτίδα της κυριολεξίας μας
Τάσος Κάρτας
-Άκρον άωτον σιωπής ιωβηλαίου-
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Τα χάδια των χεριών σου
δεν θα καταφέρουν να μ' εξαλείψουν.
Δεν θα σβήσεις
τα δάση μου ούτε θα στεγνώσεις με φιλιά τις θάλασσές μου
Υπάρχει ένας κόσμος πίσω από τα ανδρικά χάδια...
Μarie Takvam
*μτφ: Γιώργος Χριστογιάννης
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
από την έξω τη μεριά γυναίκα σε στάση φαύλης αναμονής
άκρατη ποζάρει στη δίνη της παρομοίωσής της
καθώς από το διερχόμενο ανοιχτό παράθυρο
ξεπροβάλλει προσεχώς σαν το κυρίως θέμα
ειδυλλιακό τοπίο νεκρής φύσης,
που με τους σταλακτίτες επικεφαλής
σεληνιάζεται ανερμάτιστα
στου ποταμού- ποιήματος τον ολοκάθαρο καθρέπτη,
καθώς δύο σύννεφα με κιβωτό χρωμάτων
λικνίζονται στο παραθύρι το χθεσινού λυγμού
δρομολόγια επιθυμιών αεί και νυν μ’ επιστροφή
από το ζουμ όπου δαγκώνει τα όνειρα στις ρώγες:
ναύλος για τη λινή κοιτίδα της κυριολεξίας μας
Τάσος Κάρτας
-Άκρον άωτον σιωπής ιωβηλαίου-
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Τα χάδια των χεριών σου
δεν θα καταφέρουν να μ' εξαλείψουν.
Δεν θα σβήσεις
τα δάση μου ούτε θα στεγνώσεις με φιλιά τις θάλασσές μου
Υπάρχει ένας κόσμος πίσω από τα ανδρικά χάδια...
Μarie Takvam
*μτφ: Γιώργος Χριστογιάννης
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Ήταν τρομερά συμπαθητική. Ήταν εξαιρετικά χαριτωμένη. Σε γενικές γραμμές δεν ήταν εγωίστρια. Ήταν θαυμάσια στη δύσκολη τέχνη της οικογενειακής ζωής. Όταν είχαν κοτόπουλο εκείνη έπαιρνε τη φτερούγα. Όταν είχε ρεύμα, εκείνη καθόταν στο ρεύμα. Με δυο λόγια από τη φύση της ήταν προορισμένη να μην έχει ποτέ δικές της ιδέες ή επιθυμίες, αλλά να προσαρμόζεται στις ιδέες ή επιθυμίες των άλλων. Και προ παντός, δεν χρειάζεται να το αναφέρω, ήταν αγνή... Κι όταν άρχισα να γράφω τη συνάντησα στις πρώτες μου λέξεις. Ο ίσκιος απ' τις φτερούγες της έπεφτε στο χαρτί μου, άκουγα το θρόισμα της φούστας της, στο δωμάτιο μου. Γλιστρούσε πίσω μου και ψιθύριζε... Να 'σαι καλή, να 'σαι χαριτωμένη, εξαπάτησε, χρησιμοποίησε την πονηριά του φύλου σου. Μην αφήσεις κανένα να καταλάβει ότι έχεις δικό σου εγκέφαλο. Και προ πάντων : να είσαι αγνή. Και προσπάθησε να οδηγήσει το μολύβι μου...
Virginia Woolf
ΓΥΝΑΙΚΑ
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
Virginia Woolf
ΓΥΝΑΙΚΑ
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία...
Θάνος Μικρούτσικος / Νίκος Καββαδίας
Ετικέτες γυναίκα
1 Comments:
Το μυαλό του άλλου ερωτευόμαστε, εκεί γεννιούνται οι πόθοι και οι επιθυμίες,
τα μοιραία πάθη.
Ότι το κορμί είναι απλώς η γέφυρα που τη διασχίζεις για να φτάσεις εκεί.
Συμφωνώ σε όλα αυτά.
Το μυαλό, αυτός ο άπειρος μηχανισμός που παράγει ζωή.
Θα σας μιλήσω για την Β. που δεν γνώριζε καθόλου από ποίηση.
Το ηλιοβασίλεμα την άφηνε αδιάφορη.
Μισούσε το Rock και άκουγε μόνο βαριά λαϊκά.
Όταν όμως άφηνε το τελευταίο της εσώρουχο
με πάταγο να σφαδάζει πάνω στο πάτωμα.
(μέσα σε μια αιμορραγία όρασης)
Εγώ έχανα την ψυχή μου…
Γιάννης Τόλιας
Δημοσίευση σχολίου
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα